Πριν από τη σέντρα το ζητούμενο για τον Αρη ήταν ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα που θα δείξει η ομάδα στο πρώτο της ντέρμπι. Όταν έσβησαν οι προβολείς της Τούμπα, όμως, η αίσθηση που προκαλείται είναι ότι ο Αρης είχε την ευκαιρία, αλλά δεν την άρπαξε. Ή καλύτερα… φοβήθηκε περισσότερο απ’ ότι (θα) έπρεπε τον ΠΑΟΚ. Τέτοιες ευκαιρίες δεν τις αφήνεις.
Το πρόσημο με την ολοκλήρωση του πρώτου «clasico» είναι θετικό για συγκεκριμένους λόγους. Και εξηγούμαι: Ο Αρης έβγαλε αντίδραση όταν δέχτηκε το «κρύο», λόγω της λανθασμένης εκτίμησης από τον Γιουνές, γκολ. Όχι μόνο δεν λύγισε, ισορρόπησε το παιχνίδι και από το 30’ ήταν η ομάδα που ανέλαβε πρωτοβουλίες και πήρε μέτρα στο γήπεδο. Ισοφάρισε σε εξαιρετικά χρονικό σημείο και δημιούργησε προοπτικές νίκης. Με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο στο β’ ημίχρονο, όπου δέχτηκε πίεση από τον ΠΑΟΚ και παραλίγο να του στοιχίσει το τραγικό λάθος του Κολάσο , έφερε το ματς στα μέτρα του, ανάγκασε τον γηπεδούχο να προσαρμοστεί σε αυτό, χωρίς ωστόσο να διαχειριστεί ορθά το αριθμητικό πλεονέκτημα. Εδώ βέβαια τίθεται και θέμα απουσίας του γκολτζή, που θα γεμίζει την περιοχή και στις 1-2 πάσες που θα πάρει θα τελειώσει τη φάση.
Το τελικό 1-1 βάσει ευκαιριών (στην εστία) είναι ίσως το πιο δίκαιο αποτέλεσμα, όμως κερδισμένος της βραδιάς είναι σίγουρα ο Αρης. Ο ΠΑΟΚ τον υποτίμησε και του έδωσε… χώρο. Ο Αρης δεν τον εκμεταλλεύτηκε όσο θα έπρεπε, αλλά η γιούχα απ’ όλη την Τούμπα στο τέλος λέει πολλά και ψυχογραφεί την γνώμη όσων είδαν το παιχνίδι και αντιλαμβάνονται ποια ομάδα προσπάθησε περισσότερο και ποια ομάδα δικαιούταν κάτι παραπάνω από την ισοπαλία.
Στο δια ταύτα, ο Αρης κοιτάει μπροστά και δεν χρειάζεται να μείνει περισσότερο στο παιχνίδι Κυπέλλου. Μετράει τα κέρδη, αγωνιστικά και ψυχολογικά, διορθώνει τα πολλά (κυρίως ατομικά) λάθη και προχωράει. Εχει άλλα να σκεφτεί, δυσκολότερα. Όπως το ματς της Κυριακής με τον Αστέρας Τρίπολης στο «Κλεάνθης Βικελίδης», με το οποίο ολοκληρώνεται ένας πρώτος κύκλος απαιτητικών αγώνων, για να ακολουθήσουν οι επόμενοι με συνεχόμενα ντέρμπι.
Ο Πάκο Ερέρα βλέπει τις επιλογές του να αυξάνονται. Δικαιώθηκε για αυτές του Σόουζα και του Μάβραϊ, οι οποίοι μπαίνουν ξεκάθαρα στην εξίσωσή του, ενώ και ο Σιώπης είναι δεν θα αργήσει να γίνει βασικός, αρκεί να βρει ρυθμό γιατί τα έκανε τα λαθάκια του. Το πρόβλημα για τον Ισπανό κόουτς βέβαια είναι η απουσία του Μπρούνο Γκάμα, που σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι της ομάδας επιθετικά περνάει από τα πόδια του. Αν γυρίσει στον πάγκο του ωστόσο θα βρει τις λύσεις.
Όπως θα βρει και η ομάδα του σταδιακά ρυθμό και σταθερότητα για να πατήσει γερά στα πόδια της. Οτι διαθέτει ποιότητα και καλούς παίκτες το είδαμε πριν την Τούμπα, το γνωρίζαμε και δεν αυτό δεν αλλάζει. Το μόνο που θα αλλάξει στην πορεία είναι ότι ο Αρης μέρα με τη μέρα θα γίνεται καλύτερος και θα αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σαν σύνολο.