Ο ΠΑΟΚ ενθουσιάζει ανά διαστήματα και παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Ο Ίβιτς κάνει επιλογές που δεν περιμένει κανείς και του βγαίνουν. Η ομάδα είναι σε καλό δρόμο, όμως έχει να προχωρήσει αρκετά μέχρι να φτάσει στο τέρμα.
Τι διαφορετικό συνέβη στη Τρίπολη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και ο ΠΑΟΚ έφυγε νικητής; Και άλλες φορές πέτυχε τον Αστέρα σε κακό μομέντουμ.
Αυτή τη φορά ο ΠΑΟΚ ήταν πιο αποτελεσματικός στην επίθεση, πήρε κόκκινη από τον αντίπαλο κάτι που άλλες χρονιές ήταν όνειρο απατηλό και εκεί που ο διαιτητής το γύρισε το μπιφτέκι, είχε την προσωπικότητα στην άμυνα κυρίως να κρατήσει μπάλα και να μην δεχτεί πίεση.
Το τελευταίο είναι και το σημαντικότερο κομμάτι. Αυτός της διαχείρισης του αγώνα. Που συνήθως ο ΠΑΟΚ το έχανε στο παρελθόν είτε γιατί είχε αρκετά ποδοσφαιρικά ζητήματα, είτε γιατί οι διαιτητές πετύχαιναν να του προκαλέσουν τεράστια πίεση.
Η δυνατή γραμμή του ΠΑΟΚ είναι η άμυνα και αυτή είναι μία μεγάλη αλήθεια. Μπορεί στο πρωτάθλημα να δέχτηκε δύο γκολ, όμως το ένα είναι από το μεγάλο λάθος του Βαρέλα και ένα από ανύπαρκτο πέναλτι.
Δεν είναι τόσο τα νούμερα που εντυπωσιάζουν όσο οι φάσεις των αντιπάλων. Μηδέν φάσεις με Παναιτωλικό, μία με Αστέρα επειδή γλίστρησε ο Κάνιας. Ο ΠΑΟΚ παρουσιάζει ένα θέμα στην αμυντική λειτουργία στη πλευρά του Κάμπος, όμως γενικά άπαντες είναι συγκεντρωμένοι στο πλάνο. Και με αυτή την ταχύτητα στην επίθεση, με συγκέντρωση στην άμυνα, το σημαντικό κομμάτι είναι πλέον η γρήγορη πρώτη πάσα.
Το βάρος πέφτει πάνω στον Κάνιας που είναι ο μόνος που μπορεί να παίξει γρήρορα από τα χαφ. Και ο Σάκχοφ και ο Μπίσεσβαρ, όπως και οι Τσίμιροτ – Χαρίσης δεν έχουν δείξει ακόμη πως μπορούν να σκοτώσουν αυτοί τον αντίπαλο. Ο λόγος άλλωστε που ο Αστέρας ήταν μέσα στο παιχνίδι μέχρι το τέλος, ήταν η αδυναμία των χαφ να περάσουν γρήγορα και σωστά τις μπάλες στον χώρο. Υπήρξε ένα μεγάλο κενό διάστημα που υπό άλλες συνθήκες μπορεί ο ΠΑΟΚ να το πλήρωνε.
Ο αγώνας με την Ξάνθη είναι ο επόμενος σταθμός και μάλιστα λίγες μέρες πριν το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι των ομίλων απέναντι στη Λίμπερετς. Είμαι περίεργος να δω πως θα το διαχειριστεί το παιχνίδι ο Ίβιτς, με δεδομένο πως σε κάθε παιχνίδι έχει έναν άσο στο μανίκι του.
Πάντως σε αντίθεση με άλλους προπονητές, ο τρόπος που προχωρά τις μη αναμενόμενες κινήσεις δεν είναι εκβιαστικός. Και του Πέλκα και του Κουλούρη, είχαν λογική και ήταν επιλογές που «κούμπωναν» και με τον αντίπαλο αλλά και με τις συνθήκες αγώνα.
