Από πού να ξεκινήσεις; Από τη ληστεία της τράπεζας Κρήτης; Σε πιάνει ανατριχίλα με το που σκεφτείς να ανασύρεις από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν τα όσα αποτολμήθηκαν από τον τιτανομέγιστο πρόεδρο Γιώργο Κοσκωτά. Τον τραπεζίτη – ντίλιγκερ που είχε συνδέσει με υπόγεια σήραγγα τα ταμεία της τράπεζας με τα αντίστοιχα της ομάδας του.
Ο μεγάλος αυτός ηγέτης που υμνήθηκε περισσότερο ακόμη και από τον Κιμ Γιονγκ Ουν, το σημερινό ηγέτη της Β. Κορέας από τα στήθη των οργανωμένων αλλά και των παραπλανημένων σοβαρών (υπάρχουν κι αυτοί) οπαδών του δαφνοστεφανωμένου, επέδραμε ως νέος Αττίλας στο χώρο του ποδοσφαίρου και της ελληνικής κοινωνίας. Σαρώνοντας τα πάντα με τα λεφτά της λείας (χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων), συγκέντρωσε στο λιμάνι ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει εκείνη την εποχή όχι μόνο από ταλέντα αλλά και από ολοκληρωμένους Ελληνες παίκτες. Επιπρόσθετα πραγματοποίησε μεταγραφές αεροδρομίου από την Ευρώπη εξιτάροντας τον ψυχισμό των παραληρούντων Τσουκαλάδων (Ντέταρι).
Ο Ολυμπιακός βρισκόταν στην εποχή του στα ουράνια. Πανίσχυρος οικονομικά – με τα λεφτά μας – και με ηγέτη και πρόεδρο έναν αδίστακτο γκάνγκστερ «διάγει βίον ανθόσπαρτον και ονειρώδη»… με τα κλεμμένα. Η τράπεζα όπως ήταν επόμενο έριξε κανόνι. Τη ζημιά καλούνται να την πληρώσουν όπως θα έπρεπε ο απατεώνας πρόεδρος και ο σύλλογος που απόλαυσε τα παράνομα αγαθά της ληστείας. Δυστυχώς όμως όπως αποφάσισαν οι τότε κρατούντες επιδικάστηκε ένα αστείο ποσό στην ομάδα, το οποίο θα εξοφλείτο σε μεγάλο βάθος χρόνου και με δόσεις. Δόσεις οι οποίες στη συνέχεια ανταγωνιζόμενες τη διαδικασία του κτισίματος του γεφυριού της Αρτας, κάπου… χάθηκαν και όταν ξαναβρέθηκαν αποκαλύφθηκε πως είτε τις μετακυλούσαν, είτε τις πάγωναν οι οφειλέτες, βοηθούμενοι από επίορκους θεσμικούς. Ηταν αποκαλυπτικές οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες από τον εθνικό κοριό ενός εφέτη, που αγανακτισμένος ζητούσε να μην τον ξαναενοχλήσουν, γιατί είχε υπερβεί τα εσκαμμένα και κινδύνευε να εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Μέχρι σήμερα λοιπόν πληρώνουμε όλοι τη χρυσή εποχή (όχι του Περικλέους βέβαια) αλλά του μεγάλου προέδρου του Ολυμπιακού, Γιώργου Κοσκωτά.
Δε θα σταματήσουμε στην προεδρία του διαδόχου του, του αφελούς Σαλιαρέλη και θα μείνουμε στον επόμενο ερυθρόλευκο ηγέτη. Επί της προεδρίας του πανέξυπνου Σωκράτη Κόκκαλη, αποκαλούμενου και «εθνικού προμηθευτή», αποδεδειγμένα εμπεδώθηκε η ερυθρόλευκη ποδοσφαιρική παντοδυναμία, με την εποχή της παράγκας. Ο πανούργος επιχειρηματίας που σε χρόνο ρεκόρ από άφραγκος έγινε πανίσχυρος και ζάμπλουτος (μνημειώδεις οι συμβάσεις του με τη Siemens και η διαχείριση του ΠΡΟ-ΠΟ, από τις οποίες βγήγκε ατσαλάκωτος) στην εποχή του ΠΑΣΟΚ εθεωρείτο ως ο αφανής πρωθυπουργός. Στα όσα και τόσα διέπραξε στο χώρο, κατά την προσωπική μου άποψη, εκείνο που ήταν από τα πλέον σκοτεινά και σκανδαλώδη, αφορά τον τρόπο με τον οποίο μεθόδευσε και πέτυχε την έξωση από το «Γ. Καραϊσκάκη» του στίβου, που επί δεκαετίες εθεωρείτο και το σπίτι του. Αλλά και την εν μια νυκτί παραχώρηση του χώρου στον Ολυμπιακό για να στηθεί το γήπεδό του. Την απόφαση δυστυχώς αυτή υπέγραψε ένας Βορειοελλαδίτης πολιτικός ο συμπαθέστατος καθ’ όλα Γιώργος Λιάνης.
Αυτή τη συγκεκριμένη υπόθεση επαναλαμβάνω τη θεωρώ την πλέον κραυγαλέα και την πλέον χαρακτηριστική της παντοδυναμίας του Κόκκαλη από τα όσα του καταμαρτυρούν περί απόλυτου ελέγχου της διαιτησίας με τα γκρίζα πρωταθλήματα και τους χάρτινους τίτλους τύπου Βάλνερ. Είναι αλήθεια ότι όχι μόνο της εποχής του ΠΑΣΟΚ αλλά και της επόμενης με τον Κώστα Καραμανλή πρωθυπουργό το ερυθρόλευκο παρακράτος επέβαλε τον νόμο του. Για να μη σας κουράζω, ερχόμαστε πολύ γρήγορα στο σήμερα αφήνοντας στην άκρη τις συμπεριφορές του διαδόχου του, Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος αφού «έπαιξε» με τον ΣΥΡΙΖΑ ανεβοκατεβαίνοντας τα σκαλάκια της κυβέρνησης και έχοντας άριστες σχέσεις με κορυφαίους Υπουργούς πριμοδοτώντας και την εκλογή της κ. Δούρου ως περιφερειάρχη, μένουμε στο συγκεκριμένο πολύ νωπό αλλά και έντονα χαρακτηριστικό νέο επεισόδιο με τη NOVA.
Όπως όλα δείχνουν η σκανδαλώδης αυτή περίπτωση βαίνει προς ολοκλήρωση. Με τον απλό κόσμο να μένει στην κυριολεξία άφωνος, διερωτώμενος πώς είναι δυνατόν όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν μπροστά τους οφειλή 400 εκατ. ευρώ της NΟVA να δέχονται την παραχώρησή της έναντι πινακίου φακής (!!!), 35 εκατομμύρια (!!!) στον Μαρινάκη. Δεν ξέρουμε αν τελικά η Επιτροπή Ανταγωνισμού επικυρώσει την εξωφρενική αυτή συναλλαγή. Αν τελικά συμβεί κάτι τέτοιο μάλλον όλοι μαζί θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως το ερυθρόλευκο αθλητικό παρακράτος ισοβίως θα τα παίρνει όλα, μένοντας ανέγγιχτο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (12/10)
