Ένα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά όλων μας στα παιδιά της εθνικής και τον Φερνάντο Σάντος. Η επική πρόκριση στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, άνοιξε χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας.
Ναι μπορούμε να τα καταφέρουμε! Ακόμα κι αν βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, στενάζουμε κάτω από το βάρος της κρίσης, μας θεωρούν όλους ξοφλημένους. Το 2-1 επί της Ακτής Ελεφαντοστού και ο τρόπος που ήρθε έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα και άνοιξε χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας. Είμαστε Έλληνες και είμαστε περήφανοι!
Τα σκυθρωπά πρόσωπα των Ελλήνων μαλάκωσαν, το χαμόγελο άνθισε στα χείλη τους, η καρδιά τους φούσκωσε από χαρά. Το σφύριγμα της λήξης έβγαλε τον κόσμο στο δρόμο όχι μόνο στην επικράτεια αλλά σε όλο τον κόσμο. Ρίξτε μια ματιά γύρω και θα καταλάβετε. Από τον Έβρο μέχρι την Ήπειρο και από τη Μακεδονία μέχρι την Κρήτη , η Ελλάδα θύμιζε μεθυσμένη πολιτεία.
Ίδια εικόνα και στο εξωτερικό, στην Αυστραλία, στη Νέα Υόρκη. Στην Αστόρια με τους χιλιάδες ομογενείς, στήθηκε τρελό πανηγύρι, Έλληνες γεμάτοι νοσταλγία κατέβασαν τις σημαίες στο δρόμο, τις σήκωσαν ψηλά, ντύθηκαν στα μπλέ και έκαναν τους Αμερικανούς να τρίβουν τα μάτια τους.
Η έκρηξη της χαράς και το ωστικό κύμα έφτασε παντού στη γή, όπου υπήρχαν Έλληνες. Απόδειξη της δίψας να αποδείξουμε ότι είμαστε ζωντανοί! Είμαστε εδώ και μπορούμε να τα καταφέρουμε κόντρα σε όλους και σε όλα! Μπορούμε να περάσουμε στην αντίπερα όχθη. Είναι η αίσθηση που μας πλημμύρισε όλους. Έστω και για λίγες ώρες. Οι Έλληνες ξέχασαν τις καρπαζιές της εφορίας, το κούρεμα των μισθών, των συντάξεων, τα χρέη σε τράπεζες, την ανεργία που στοιχειώνει πάνω από 1.500.000 άνδρες και γυναίκες.
Το είχαμε ανάγκη να πάρουμε βαθιά ανάσα δύναμης.
Ο Σαμαράς και τα άλλα παιδιά έδειξαν το δρόμο. Μας έδωσαν πίσω τη χαμένη μας περηφάνια, το χαμόγελο που μας έλειπε, την πίστη που δεν είχαμε ότι θα τα φέρουμε όλα τούμπα αρκεί να βγάλουμε αυτό που δεν μας έλειψε ποτέ: την δύναμη της ψυχής, τη λεβεντιά, το αθάνατο ελληνικό φιλότιμο. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη χρόνια και μας κράτησε στα δύσκολα. Όπως το βράδυ της Τρίτης στη Βραζιλία κόντρα σε Θεούς και δαίμονες. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε.
