Όταν στη χώρα που γεννήθηκε ο Ρονάλντο, ο Ρομάριο, ο Ζίκο, ο Πελέ, ο Αμαρίλντο, ο Ντούνκα, η ΦΙΦΑ επιλέγει για το τελετουργικό της παρουσίασης του τροπαίου τη… Ζιζέλ, υπάρχει θέμα. Όταν, μάλιστα το ιερό δισκοπότηρο των τίτλων παρουσιάζεται σε βαλιτσάκι Λουί Βιτόν χωρίς καν να φαίνεται, υπάρχει επίσης θέμα…
Η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία έχει πουλήσει ότι πωλείται στους χορηγούς επιχειρώντας να αλλοιώσει το DNA του αθλήματος που θεωρητικά υπηρετεί. Το κυνήγι του χρήματος και των περισσότερων εσόδων έγινε μανία που προκαλεί τεράστια προβλήματά σε όλους πέριξ της ΦΙΦΑ. Προσέξτε, όχι σ’ αυτήν που επί Μπλάτερ μετρά την ευτυχία και την επιτυχία σε ευρώ.
Η επιχείρηση εξόντωσης των ποδοσφαιριστών συνεχίζεται. Ο Μέσι υπήρξε…φάντασμα στον τελικό και με δική της ευθύνη. Δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του όντας σωματικά και ψυχολογικά εξαντλημένος μετά τα δεκάδες παιχνίδια που υποχρεωτικά συμμετείχε και βραβεύοντάς τον, απλά τον εξέθεσαν. Τον έκαναν… αγαπημένο της παιδί, δημιούργημα του μάρκετινγκ στα μάτια του κόσμου και η καχυποψία πάντα θα τον ακολουθεί. Χωρίς φυσικά να του αξίζει τέτοια συμπεριφορά.
Η Βραζιλία καταστράφηκε οικονομικά για να φιλοξενήσει τη διοργάνωση και η ΦΙΦΑ για να την τιμήσει έβαλε κόστος εισιτηρίου περισσότερο από… μηνιάτικο. Αποκλείστηκαν οι φαβέλες, οι αυθεντικές κοιτίδες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου κάνοντας την μπάλα προνόμιο των λευκών, των πλούσιων, των ξένων τουριστών.
Απαγορεύτηκε ακόμα και η πρόσβαση στα Media των Βραζιλιάνων που αντιδρούσαν στην κατασπατάληση του δηνμόσιου χρήματος γιατί θα έκαναν κακό στο image της διοργάνωσης, της ίδιας της ΦΙΦΑ.
Και εκεί που οι μαχητές του τελικού, νικητές και ηττημένοι περίμεναν να τιμηθούν, έμενες με την εντύπωση. Τελικά τη βράβευση θα την έκαναν οι αεροσυνοδοί της Qatar Airlines ή ο κύριος Μπλάτερ; Ο ιθύνους νους της κοσμοθεωρίας της ΦΙΦΑ. Αυτής που τελικά και θα την καταστρέψει…
ΝΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΕΣΙ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΣ...
Δεν είναι μόνο που οι πλάτες του Ντιέγκο άντεξαν, είναι το κλάμα, η αντίδραση του ενός και η αδράνεια του άλλου. Ο Μαραντόνα ζούσε το ποδόσφαιρο σαν Αργεντίνος, ο Μέσι σαν Ευρωπαίος. Δικό τους παιδί και αυτό αλλά όχι αγαπημένο…