Όταν μικραίνει ο ορίζοντας, μικραίνει η ψυχή μας! Γι’ αυτό στον ΠΑΟΚ έχουν μεγάλη ψυχή. Έχουν μεγάλο ορίζοντα. Κι επειδή η ψυχή μόνον με ψυχή μετριέται… Μετρήθηκε του ΠΑΟΚ η ψυχή σε δύο περιπτώσεις εφέτος. Σε αμφότερες όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως στον ΠΑΟΚ ένιωσαν να φεύγει σα χελιδόνι από τα χείλη τους.
Έβρεξε – δίχως στάλα υπερβολής τούτο – φωτιά στην στράτα τους όταν τα πετροδόλαρα έθελξαν και τον Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς και τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Η ζωή εδώ τελειώνει είπαν όλοι, μα όλοι στον ΠΑΟΚ ανεξαιρέτως.
Ελάτε όμως, που δεν τελείωσε. Είχαν μεγάλη ψυχή στον ΠΑΟΚ. Ίσως κι αυτοί δεν ήξεραν καλά, καλά τις διαστάσεις της. Με αυτές έσβησαν τις φωτιές στην στράτα τους.
Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα, του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς την περίπτωση κατέκτησαν τις κορυφές – Πρωτάθλημα και Κύπελλο του Ολύμπου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι από το «βρέχει φωτιά στην στράτα μου» έφθασαν με τη μαγκιά τους στο «χορεύει και γουστάρει - ο Πρωταθλητής και Κυπελλούχος - Σαλονικιός»! Για να αγαλλιάζει η ψυχή του μέγιστου άρχοντα και ΠΑΟΚτσή μέχρι το μεδούλι, Στράτου Διονυσίου. Κι όλων όσων στου Παράδεισου την πίστα γιόρτασαν τους επικούς θριάμβους του «δικέφαλου»...
Στην δεύτερη περίπτωση, του Ραζβάν Λουτσέσκου, η μεγάλη ψυχή του ΠΑΟΚ έγιανε στο «άψε σβήσε» την πληγή την οποία άνοιξε ο Ρουμάνο με το τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια του ΠΑΟΚ. Τους πλήγωσε πάντως, όλους στον ΠΑΟΚ γιατί τον… αγαπούσαν! Έτσι δίχως πληγή ή μάλλον με επουλωμένη πληγή… Όπως και να το κάνουμε το σημάδι της φαίνεται ακόμη… Ο ΠΑΟΚ ανασυγκροτείται. Βαδίζει προς το μέλλον του ακολουθώντας το παρόν.
Ποιο είναι το μέλλον του; Μόνον ο Θεός ξέρει! Ο Θεός ήξερε κι όταν πριν τον αγώνα στην Ξάνθη πέρυσι έστελναν οι οργανωμένοι το «ή ταν ή επί τας» σε όλους μα όλους στον ΠΑΟΚ. Ο Θεός ήξερε αλλά κι η ψυχή του ΠΑΟΚ το ‘λεγε! Και με γνώμονα το δος ημίν σήμερον πορεύθηκε κατακτώντας τις κορυφές του Ολύμπου, του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Όπως το έλεγε τότε, το λέει και τώρα η ίδια ψυχή. Κι έτσι κατά πως φαίνεται πορεύεται . Δίχως να προβλέπεται το μέλλον του. Για το παρόν μάχονται όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως στον ΠΑΟΚ. Είναι δοκιμασμένη και πετυχημένη η συνταγή. Γιατί να την αλλάξει ο Αμπέλ Φερέιρα;
Φαίνεται δε – επί του παρόντος τουλάχιστον – σώφρων άνθρωπος ο Πορτογάλος. Λέει λίγα. Κρατά χαμηλούς τόνους. Πατά στη γερά! Μάχεται να φτιάξει το σήμερα, για να στηρίξει το αύριο. Ουδείς θνητός στη ζωή γνωρίζει τι του ξημερώνει.
Κι εδώ θυμόμαστε έναν φιλόλογο Καθηγητή μας (ναι, με «Κ» κεφαλαίο επειδή μάθαμε πέντε γράμματα από αυτόν) στην Δ΄ Γυμνασίου στο Β΄ Αρρένων (στην οδό Ικτίνου). Μας έλεγε και μάς ξανά έλεγε μία αρχαία παροιμία: «Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει». Από τα χείλη του ποτηριού μέχρι τα δικά μας χείλη είναι μεγάλη απόσταση. Μπορούν να συμβούν πολλά!
Άλλο βέβαια, είναι να έχεις γεμάτο ποτήρι κι άλλο, άδειο. Διαφωνείτε; Ε, ο Αμπέλ Φερέιρα για να γεμίσει το ποτήρι, πασχίζει αλλά… Δεν αρκεί η προσπάθεια. Εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως. Συμφωνείτε;
Κι επιμένουμε, όπως στην γνωστή διαφήμιση για τα ομόλογα: Οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις επόμενες!
ΥΓ 1: Μετά την Άνγκελα Μέρκελ να κι η Τερέζα Μέι Κουνούν αμφότερες το δάκτυλο στη νέα Κυβέρνηση μας για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Για το καλό μας; Φυσικά, όχι. Για το δικό τους καλό! Εάν ήθελαν το καλό μας, δε θα μας … ξεζούμισαν (και) με τα μνημόνια.
ΥΓ 2: Για να δούμε βέβαια, τι θα κάνει με αυτό το… δάκτυλο τους η νέα Κυβέρνηση μας!
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport