Κατά την προσφιλή και αμιγώς ψηφοθηρική τακτική του εκάστοτε πολιτικού (στην προκειμένη περίπτωση του Γιώργου Βασιλειάδη) θα μοιραστεί κρατικό χρήμα, η ουσία είναι όμως ότι για τουλάχιστον δύο χρόνια ομάδες μηδενικής εμπορικότητας θα εισπράξουν κοντά στα 1.6εκ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, στο μπάσκετ, θεσμικοί φορείς και ομάδες κυριευμένες από τον οπαδισμό μαζί με πρόσωπα που λατρεύουν την καρέκλα καταστρέφουν το άθλημα με συστηματικές ενέργειες. Κι αν δεν υπάρξει δραματική αλλαγή, το επόμενο Πρωτάθλημα θα είναι από αδιάφορο έως ανούσιο να πραγματοποιηθεί. Ακόμη κι αν παραμείνει ο Ολυμπιακός.
Ο Γιώργος Βασιλειάδης «φωνάζει» για αλλαγές αντίστοιχες με αυτές που έγιναν στο ποδόσφαιρο και οι θεσμικοί φορείς κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Η ΕΟΚ δεν ανταποκρίνεται στον ρόλο της, ο Υπουργός αναλαμβάνει μεγαλύτερες πρωτοβουλίες από αυτές που θα έπρεπε κι ένα γκρουπ έξι ομάδων (όχι μόνο ο Ολυμπιακός) έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Βασιλειάδη.
Αυτό ενοχλεί την ΕΟΚ και τον Γιώργο Βασιλακόπουλο ο οποίος αντιλαμβάνεται μεν ότι είναι μέρος του προβλήματος αλλά αρνείται πεισματικά να φύγει από τη θέση του κι όπως συνηθίζει, χρησιμοποιεί την επιτυχία της Εθνικής ομάδας για να πείσει για την αναγκαιότητα της διατήρησής του. Από την άλλη πλευρά βέβαια, αυτό που λέει περί διεκδίκησης της προεδρίας στις εκλογές της ΕΟΚ έχει απόλυτα δίκιο.
Το θέμα είναι λοιπόν, πόσοι είναι αποφασισμένοι να σπάσουν αυγά για να αλλάξουν τα πάντα, αλλά και να πείσουν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα ούτως ώστε να ηγηθεί σε μια νέα κίνηση για την ΕΟΚ. Για παράδειγμα, αν είναι ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ποιος θα αμφισβητήσει ότι έχει το κύρος, την εμπειρία και την τεχνογνωσία για τη συγκεκριμένη θέση;
Από την έντυπη έκδοδση της Metrosport