Καλός και κακός θάνατος δεν υπάρχει. Ο θάνατος είναι ένας και πάντοτε οδυνηρός για συγγενείς και φίλους του ανθρώπου που φεύγει από τη ζωή. Συνεπώς δεν μπορεί να υπάρξει μέτρο σύγκρισης για το πόσο πονάει, λίγο ή πολύ. Ο ξαφνικός θάνατος του Γιώργου Ξενίδη από ανακοπή καρδιάς προκάλεσε σοκ και μεγάλη συγκίνηση στην οικογένεια του ποδοσφαιρικού Ηρακλή.
Οχι μόνο γιατί ήταν μόλις 45 ετών αλλά γιατί επήλθε τόσο ξαφνικά και άδικα, με το διάστημα στο οποίο είχε σταματήσει από την ενεργό δράση να μην είναι μεγάλο, άρα και πολύ νωπές οι μνήμες από την καριέρα του. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο, μιας και στο παρελθόν οι κυανόλευκοι βίωσαν ανάλογες καταστάσεις.
Εμβληματικές φυσιογνωμίες που υπηρέτησαν τον Ηρακλή σε διάφορες θέσεις, από προέδρους, προπονητές, μέλη του τεχνικού επιτελείου και ποδοσφαιριστές «έφυγαν» προκαλώντας συγκίνηση στους φίλους της ομάδας.
Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος-και αυτός από ανακοπή καρδιάς σε εκδήλωση στο Καυτανζόγλειο- Πέτρος Θεοδωρίδης, Κώστας Περτσινίδης, Δημήτρης Τερτιλίνης, Γιάννης Κυράστας, Ντούσαν Μιτόσεβιτς, Λες Σάνον, Πέτρος Γκαζάς, Γιάννης Τσάκαλος, Στάθης και Λώλος Χασεκίδης, Λευτέρης Μίλος, Τζίμι Σμετ είναι μόνο ορισμένοι από όσους έφυγαν από τη ζωή έχοντας προσφέρει, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, στους κυανόλευκους. Ο χαμός όμως τριών ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν στον Ηρακλή και ο τρόπος με τον οποίο απεβίωσαν προκάλεσαν σοκ και έντονη συγκίνηση στον κόσμο του Ημίθεου.
1) Τα ψυχολογικά προβλήματα και η βουτιά στο κενό
Ηταν ένα από τα μεγάλα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου και «προϊόν» των πάλαι ποτέ αξιόλογων και οργανωμένων Ακαδημιών του Ηρακλή. Ο λόγος για τον Βασίλη Ανδρεάδη που ξεκίνησε την καριέρα του από τους Ερασιτέχνες -όπως και ο Γιώργος Ξενίδης- του συλλόγου και σε ηλικία 20 ετών-το 1991- έκανε το μεγάλο άλμα για την επαγγελματική ομάδα. Αγαπητός στον κόσμο των κυανόλευκων κατάφερε σε μία τετραετία να συμμετέχει σε 54 αγώνες, πετυχαίνοντας παράλληλα και 13 γκολ. Ολοι τον γνώριζαν και μιλούσαν για ένα χαμογελαστό παιδί που όμως «πάλευε» εσωτερικά με την κατάθλιψη και τα ψυχολογικά προβλήματα. Αυτά τελικά τον νίκησαν στις 17 Οκτωβρίου 2000. Ο 29χρονος τότε Βασίλης έπεσε από τον τέταρτο όροφο της πολυκατοικίας του στην Κάτω Τούμπα, υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κατέληξε στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Η είδηση της αυτοκτονίας του προκάλεσε σοκ σε όλη την αθλητική κοινωνία της πόλης.
2) Το ξημέρωμα που «πάγωσε» τους κυανόλευκους
Το πρωινό της 22ας Δεκεμβρίου 2001 η οικογένεια του Ηρακλή συγκλονισμένη μάθαινε τα άσχημα μαντάτα που έρχονταν από το Βελιγράδι. Ο Γιόβαν Γκοϊκοβιτς, μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας των κυανόλευκων και ένα από τα μεγάλα ταλέντα του σερβικοπύ ποδοσφαίρου είχε σκοτωθεί τα ξημερώματα σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο 26χρονος τότε Γιόβαν άφηνε την τελευταία του πνοή στη γέφυρα Γκαζέλα του ποταμού Σάβα. Ο σέρβος μεσοεπιθετικός έτρεχε με 200 χιλιόμετρα/ώρα και τη στιγμή της πρόσκρουσης σε κολόνα, η μηχανή του αυτοκινήτου εκσφενδονίστηκε σε απόσταση 100 μέτρων. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Τραγική φιγούρα αποτέλεσε η σύζυγός του, Ξένια που ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί τους. Με πρωτοβουλία του τότε μεγαλομετόχου, Ευάγγελου Μυτιληναίου ναυλώθηκε τσάρτερ με το οποίο μετέβησαν στην πρωτεύουσα της Σερβίας η ίδια, η κόρη τους αλλά και σύσσωμο το ΔΣ της ΠΑΕ Ηρακλής.
Σε ενάμισι χρόνο στον Ηρακλή, ο Γκόικοβιτς έπαιξε σε 29 αγώνες και πέτυχε τρία γκολ.
3) Του έκοψε το νήμα της ζωής ένα ταχύπλοο
Δεν ήταν ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε πολλά χρόνια-παρά μόνο μία τριετία- στον Ηρακλή, ταλαιπωρούνταν συχνά από τραυματισμούς, όμως με την συμπεριφορά του και το πάθος που είχε αγαπήθηκε από τους οπαδούς. Ο Παναγιώτης Μπαχράμης αποκτήθηκε από τους κυανόλευκους το καλοκαίρι του 2001 και παρέμεινε σε αυτούς έως το 2004. Συνολικά, σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο κατέγραψε 41 συμμετοχές και πέτυχε ένα γκολ.
Στις 14 Αυγούστου 2010 και ενώ ακόμη δεν είχε αποφασίσει σε ποια ομάδα θα συνεχίσει την καριέρα του βρισκόταν για ολιγοήμερες διακοπές στην Κυπαρισσία. Κάνοντας το αγαπημένο του χόμπι που δεν ήταν άλλο από το υποβρύχιο ψάρεμα. Με τραγικό τρόπο όμως εκείνο το μοιραίο μεσημέρι έχασε τη ζωή του σε ηλικία μόλις 34 ετών, με ένα ταχύπλοο να τον παρασύρει θανάσιμα.