Στο εξωτερικό είναι λέει ο Λούμπος Μίχελ για να εντοπίσει μεταγραφικούς στόχους του ΠΑΟΚ. Μακάρι όμως να ήταν αυτό το θέμα. Να πάρεις παίκτες και να λύσεις όλα τα προβλήματά σου.
Στου κασίδι το κεφάλι μαθαίνουν όλοι και υπάρχει ένα ενδεχόμενο να μάθει και ο Μίχελ πάνω σε αυτό. Μπορεί να μην τα πήγε καλά το καλοκαίρι, μπορεί να τα πάει καλά τον χειμώνα. Ένα μπορεί θα πλανάται πάντα πάνω από τα κεφάλια μας όσο ως οργανισμός δεν είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε.
Ο ΠΑΟΚ δεν εξηγεί ποτέ τι θέλει να κάνει στην εποχή Σαββίδη. Μία ελληνοποιείται, μία δαινομοποιεί τους Ελληνες, μία φέρνει ταλαντούχους ξένους από Πρωταθλήματα ανύπαρκτα, μία φέρνει έμπειρους ελεύθερους. Έμπειρο κανονικό προπονητή έφερε μία φορά, ενώ από εκεί και πέρα ποντάρει σε άπειρους φιλόδοξους ή λαϊκίστικες επιλογές τύπου Αναστασιάδη.
Επέλεξε αθλητικούς διευθυντές, τοποθετώντας τους πάνω από το ίδιο το κλαμπ. Τον Άρσενεν τον κράζουν σήμερα παρότι ήξερε τη δουλειά γιατί στις συμφωνίες εμφανίστηκαν μυστήρια νούμερα, ο Τσιστιακόφ ήρθε στη Θεσσαλονίκη έχοντας στη πλάτη του το πιο αποτυχημένο πρότζεκτ της ιστορίας του ποδοσφαίρου, αυτό της Ανζι. Και πλέον ο Μίχελ μαθαίνει στον ΠΑΟΚ μία θέση που προφανώς και ως διαιτητής και όχι ποδοσφαιριστής, δεν έχει την υποδομή.
Η αλήθεια είναι πως οι ιδέες από ψηλά δεν είναι αυτές που πρέπει παρά τις καλές προθέσεις του μεγαλομετόχου. Το κακό για αυτόν είναι πως δύσκολα μπορεί να βρει στελέχη εντός των συνόρων, αφού οι ποδοσφαιράνθρωποι είναι ελάχιστοι.
Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ μία λύση για την δομή της ΠΑΕ, η οποία θα προστατεύει πιο σοφά την λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Αυτή θα έπρεπε να είναι η βασική σκέψη στην Μικράς Ασίας.
