Ο Ολλανδός γυρολόγος προπονητής Τζόν Φαν Σιπ είναι ο εκλεκτός της ΕΠΟ για την θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού. Εργάστηκε στο Μεξικό και στην Αυστραλία, στη Μελβούρνη Σίτι, απ΄ όπου τελευταία έφυγε νύχτα! Η επιλογή του- μακάρι ο άνθρωπος να αποδειχθεί ο καλύτερος από όλους τους προκατόχους του- εκθέτει ανεπανόρθωτα την διοίκηση της ΕΠΟ και αποδεικνύει ότι στην πλάτη της εθνικής οι «πατέρες» του ποδοσφαίρου παίζουν ζάρια. Κι όπου καθίσουν…
Ο Ολλανδός ήταν στην Τσβόλε, πριν τον απομακρύνουν μπροστά στο φάσμα του υποβιβασμού. Ότι έχει να παρουσιάσει στο βιογραφικό του χάνεται στο βάθος του χρόνου όταν την περίοδο 2004-2008 ήταν βοηθός του Φάν Μπάστεν στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Επίσης τον ακολουθεί η συστατική επιστολή του προπονητή που ασχολείται σε βάθος με τις ακαδημίες.
Αυτά είναι όλα κι όλα που κουβαλάει στο δισάκι του. Από εκεί και πέρα το χάος. Η ερώτηση πώς και γιατί η ΕΠΟ κατέληξε στην επιλογή του ζητάει χωρίς να βρίσκει απάντηση. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει σημείο αναφοράς ούτε μια πειστική εξήγηση γιατί μετά τον Άγγελο Αναστασιάδη έγινε στροφή σε έναν προπονητή από τα αζήτητα.
Πολλοί θεωρούν ότι στο πρόσωπο του Αναστασιάδη και μετά την απόλυση του, η ΕΠΟ απαξίωσε το σύνολο των Ελλήνων προπονητών με την εκτίμηση ότι δεν αξίζουν την ευκαιρία να πάρουν το χρίσμα του ομοσπονδιακού. Προφανώς και η γενίκευση του στυλ «αν δεν μπορεί ο Άγγελος δεν μπορεί κανένας» αξίζει μόνο για το καλάθι των αχρήστων.
Υπάρχουν καλύτεροι Έλληνες από τον γυρολόγο Ολλανδό. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Η επιλογή του δείχνει ότι η ΕΠΟ πηγαίνει μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Από τον Έλληνα Αναστασιάδη στον Ολλανδό Φαν Σίτι. Άγνωστο με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή του και ποιες σκοπιμότητες την υπαγόρευσαν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει συνέχεια στις επιλογές της ΕΠΟ. Πρόκειται για ζαριές με άγνωστο αποτέλεσμα…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (31/7)