Λοιπόν, για να μην απλώσουμε τον … τραχανά. Με λίγα λόγια, ο Θεός κι η ψυχή των Ιβάν Σαββίδη και Ραζβάν Λουτσέσκου ξέρουν πως και γιατί την… έκανε, έτσι όπως την… έκανε ο Ρουμάνος. Πως και γιατί ο τέως πλέον, προπονητής του ΠΑΟΚ από εκεί που στόχο είχε τα πολλά βήματα προς τις κορυφές της δόξας, στόχευσε τα πολλά χρήματα προς τους πρόποδες της. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Ο γέγονε όμως, γέγονε. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στα καλά καθούμενα κι από το πουθενά σε περιδίνηση. Και το θέμα είναι η κατά το δυνατόν ταχύτατη έξοδος από αυτήν. Αν και πολύ φοβόμαστε πως η μέχρι προχθές εποχή του πλου του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου σε γαλήνια νερά πέρασε ίσως, ανεπιστρεπτί. Ο ΠΑΟΚ πλέει σε θαλασσοταραχή…
Είναι μεγάλο θέμα η επιλογή νέου προπονητή (πλέον ανέλαβε ο Αμπέλ Φερέιρα) στο λυκαυγές της νέας αγωνιστικής περιόδου. Είναι μεγαλύτερο και το δικό του μπόλιασμα του σε μία εύρυθμής λειτουργίας ομάδα. Με το μπόλιασμα και της ομάδας σε αυτόν. Κι είναι μέγιστο θέμα η αποκατάσταση της ισορροπίας του ΠΑΟΚ.
Ο Πρωταθλητής και Κυπελλούχος από εκεί που προηγείτο ήδη των σοβαρών αντιπάλων του με σημαντικά αβαντάζ… Έπεται με σημαντικά ντεζαβαντάζ. Αποτέλεσμα της απόφασης – κεραυνός εν αιθρία του Ραζβάν Λουτσέσκου να αποχωρήσει μαζί με το επιτελείο του. Και δεν μπορεί να πήρε μία τέτοια απόφαση σε 24 ή 48 ώρες. Ημέρες τη συζητούσαν με τους συνεργάτες του. Κι ορθά έπρατταν. Τα πετροδολάρια – εάν αληθεύουν όσα προέρχονται από τη πατρίδα του Ρουμάνου προπονητή – κολάζουν κι άγιους!
Ναι, αλλά… Ο τρόπος που επέλεξε ο Ραζβάν Λουτσέσκου για να περάσει από το ωσαννά στο ανάθεμα ήταν ωμός. Κυνικός. Ως εκ τούτου… Απαράδεκτος! Εάν κι εφ’ όσον δεχθούμε πως ο πακτωλός του χρήματος είναι η αιτία. Κι άντε να το δεχθούμε. Έτσι όπως έφυγε κι άφησε τον ΠΑΟΚ στα κρύα του λουτρού… Τού προκάλεσε δηλαδή σοβαρό πρόβλημα. Ανέτρεψε τα πάντα στον ΠΑΟΚ… Ως εκ τούτου φαίνεται πως ουδείς κι ουδέν είχε τον σεβασμό του.
Άντε – εάν θέλετε – να δεχθούμε πως ο πακτωλός του χρήματος δεν είναι η ουσιαστική αιτία για την αποχώρηση του. Να υποθέσουμε πως αιτίες είναι κι άλλες. Και πάλι, η ωμότητα αλλά κι η κυνικότητα της απόφασης του Ραζβάν Λουτσέσκου παραμένουν ίδιες.
Για εμάς το τοπίο του συγκεκριμένου γεγονότος δεν είναι απόλυτα διαυγές. Εξάλλου και η αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση της ΠΑΕ μας φάνηκε κομματάκι …ψυχρή. Τυπική. Κι ο αποχαιρετισμός του Ρουμάνου προπονητή με τις αναφορές στο ρήμα πληγώνω (με ενεργητική και παθητική φωνή) μας φάνηκε… σιβυλλικός!
Σημασία όμως, για τους φίλους του «δικέφαλου» έχει το τοπίο του «δικέφαλου» μετά το τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια του. Αυτό μετρά. Γι’ αυτό καίγονται περισσότερο από τον καύσωνα ο οποίος προκαλεί την βράση της ελληνικής γης.
Εδώ επιτρέψτε μας, να θεωρούμε πως ο τρόπος αποχώρησης – σε χρόνο dt – του Ραζβάν Λουτσέσκου με το επιτελείο του μαζί μάλιστα, είναι τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου. Εάν κι εφ’ όσον – επιμένουμε – όλες οι εξελίξεις προκλήθηκαν για τα πετροδολάρια…
Δίχως φυσικά, να μειώνεται ακόμη κι ως σκέψη η προσφορά του και το έργο του! Αυτά αφορούν το ωσαννά. Το ανάθεμα αφορά το… τράβηγμα του χαλιού!
ΥΓ 1: Ερωτηθήκαμε περί της «για γέλια και για κλάματα» αναφοράς του Κώστα Ζουράρι. Απαντήσαμε πως «αρχηγoύ παρόντος (ΣΣ: Δημήτρης Μπούζας) πάσα αρχή παυσάτω». Τούτο δίχως μήτε καν υποψία σκέψης για να θεωρούμε εαυτόν… αρχή!
ΥΓ 2 : Και κάτι ακόμη για τον Κώστα Ζουράρι. Είναι πάρα πολύ ψηλά ως διανοούμενος αλλά και πάρα πολύ χαμηλά ως πολιτικός για να τον… φθάσουμε!
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (30/6)
