Οι Χαλκιδικιώτες επιτέλους «ξύπνησαν» από τον…εφιάλτη! Προφανώς δεν άντεχαν άλλο αυτό που «έβλεπαν» υποταγμένοι και χειραγωγημένοι δεκαετίες ολόκληρες, κόντρα στις αρχές, στα φίλαθλα αισθήματα τους και σε ότι διαπίστωναν να καταστρέφει επί χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο. Επί μια 25ετία σχεδόν, έβλεπαν χωρίς να αντιδρούν, υποταγμένη και πιστή «θεραπαινίδα» την Ένωση τους, να ακολουθεί τυφλά τον μηχανισμό και το σύστημα που είχαν στήσει οι γνωστοί μεγαλοπαράγοντες του Λεκανοπεδίου, αρχής γενομένης από την αλήστου μνήμης εποχή του «θείου».
Παραπλανημένοι – εμφανώς και αδιάφοροι – άφησαν ασύδοτους κάποιους επιτήδειους να μονοπωλούν την εκπροσώπηση τους τη θεσμική σε ότι έχει σχέση με το ελληνικό ποδόσφαιρο (ΕΠΟ). Αυτή η από μέρους τους αδιαφορία και η ελευθερία κινήσεων που είχαν δώσει στους μόνιμους εκπροσώπους τους (συγκεκριμένα στο Δ.Σ και στον πρόεδρο της ΕΠΣ Χαλκιδικής) είχε σαν αποτέλεσμα να μετατραπεί μια βορειοελλαδίτικη Ένωση που αντιπροσωπεύει ένα Νομό ο οποίος χαρακτηρίζεται ο πλέον αντιπροσωπευτικός των φιλάθλων οπαδών των ομάδων του βορειοελλαδίτικου χώρου και ιδιαίτερα των ομάδων της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Άρη), να παρουσιάζει την εικόνα μιας πραγματικής ερυθρόλευκης «σφηκοφωλιάς» στην καρδιά της Μακεδονίας.
Άπειρες οι περιπτώσεις που βεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Να σκεφτεί κανείς, ότι και ο σύνδεσμος διαιτητών της Ένωσης κινδύνεψε να μεταλλαχθεί σε ένα εκκολαπτήριο εποπτών και διαιτητών που ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν τη γνωστή γραμμή της θρυλικής παράγκας. Από τους τελευταίους λίγοι ήταν εκείνοι οι οποίοι διαφυλάχθηκαν και απέδρασαν, αποφεύγοντας τους χαρακτηρισμούς που θα τους ακολουθούσαν σε όλη τους τη ζωή. Έτσι έβλεπες το φαινόμενο, ενώ ο φίλαθλος κόσμος της Χαλκιδικής να «παίρνει φωτιά» και να «επαναστατεί» σύσσωμος για τα αλλεπάλληλα εγκλήματα σε βάρος των ομάδων του βορρά (σφαγές διαιτητικές ΠΑΟΚ και Άρη και θεσμική εξόντωση του Ηρακλή) η ΕΠΣ Χαλκιδικής να σιωπά και με τη στάση της να εγκρίνει ότι αποφασίζει το ιερατείο του αθηνοκεντρικού και πιο συγκεκριμένα του Πειραιώτικου κατεστημένου.
Η υπό τον κ. Βούλγαρη διοίκηση μέχρι «χθες» ήταν το προπύργιο του Ολυμπιακού στη βόρεια Ελλάδα. Η πιο σκληροπυρηνική θεσμική έδρα του συστήματος που κατέστρεψε και απαξίωσε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Λέμε μέχρι «χθες» γιατί η ειδησεογραφία αναφέρει ότι είχαμε εντυπωσιακές επαναστατικές και σαρωτικές αλλαγές που ανοίγουν το δρόμο για την ισοπέδωση της κατάστασης που επικρατούσε μέχρι τώρα. Το ερυθρολευκοκρατούμενο σχήμα ξηλώνεται και μάλιστα πολύ σύντομα. Ο μέχρι πρότινος πιστός και αμετακίνητος φίλος του Ολυμπιακού εκπαραθυρώνεται. Οι σπασμωδικές και απεγνωσμένες προσπάθειες που επιχειρεί δεν πρόκειται να αλλάξουν απολύτως τίποτα. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Κι αυτό το ποτάμι λέγεται πως έχει την ιδιαίτερη ορμή της αφύπνισης και του ξεσηκώματος ενός ολόκληρου φίλαθλου κόσμου, του κόσμου που εκπροσωπεί γνήσια τη φίλαθλη Χαλκιδική και ο οποίος αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα. Το μήνυμα που στέλνει είναι ότι κάποιοι θα οδηγηθούν στη σύνταξη κι εκεί θα έχουν όλο το χρόνο να αναλογιστούν αν αντιπροσώπευσαν σωστά την Χαλκιδική, τα σωματεία της και τους φιλάθλους της. Και αν αυτή η συμπόρευση τους με τους καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου θα ωφελήσει την υστεροφημία τους.
Το μήνυμα της Χαλκιδικιώτικης επανάστασης, ασφαλώς θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους και μάλιστα άμεσα οι υπόλοιπες βορειοελλαδίτικες Ενώσεις που εξακολουθούν να παραμένουν δεμένες στο άρμα της παρασκηνιακής διάλυσης κι εξαθλίωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου και της περιθωριοποίησης και ολοσχερούς σχεδόν καταστροφής πολλών βορειοελλαδίτικων και επαρχιακών ομάδων. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν το λόγο. Η πίεση που πρέπει να ασκήσουν σε αυτούς που μονίμως τις εκπροσωπούν αλλά και δεν τις αντιπροσωπεύουν ως προς αυτό που πιστεύουν για το τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να είναι έντονη και να αποφέρει αποτελέσματα.
