Αν πιστεύετε ότι η σκέψη και μόνο ότι μετά από τέσσερις μέρες παίζεις το ματς της ιστορίας σου μπορεί να σε αφήσει ανεπηρέαστο, ας ρίξετε μια ματιά στο τι συνέβη χθες στην Πορτογαλία. Ούτε η Μπενφίκα μπόρεσε να κερδίσει τη Σπόρτινγκ που θεωρείται αποδυναμωμένη φέτος.
Ο Ρουί Βιτόρια προφύλαξε παίκτες (π.χ. Σάλβιο) και έδειξε ότι είχε και αυτός στο μυαλό του τη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Και μιλάμε για τη Μπενφίκα που δεν βιώνει ως πρωτόγνωρη την εμπειρία της συμμετοχής στους ομίλους του Champions League όπως ο Δικέφαλος.
Η οποιαδήποτε κριτική για το ματς του ΠΑΟΚ με τον Αστέρα Τρίπολης πρέπει να γίνει κάτω από αυτό το πρίσμα και γι' αυτό, κατά την προσωπική άποψή μου, δεν δικαιολογείται μεγάλη γκρίνια.
Το πρώτο και βασικότερο συμπέρασμα με καθαρό μυαλό είναι ότι αυτός ο ΠΑΟΚ απέδειξε, για μία ακόμη φορά, ότι έχει την ικανότητα να παίρνει τις νίκες, σε διαφορετικών συνθηκών αγώνες. Και στο καλό σενάριο, όταν κυριαρχεί με μπόλικη ενέργεια, ταχύτητα, καλή κυκλοφορία μπάλας και παραγωγή πολλών φάσεων και όταν δεν είναι στην καλή του μέρα.
Χθες, είχε μερικά καλά διαστήματα στο πρώτο μέρος, δεν πέτυχε όμως γκολ (ο Παπαδόπουλος έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι) κι αυτό αυτομάτως άλλαξε εντελώς την εικόνα της αναμέτρησης στο δεύτερο μέρος. Οι γηπεδούχοι βρήκαν το γκολ που έψαχναν με το πέναλτι του Πρίγιοβιτς (θα επανέλθω παρακάτω) και από εκεί και πέρα ήταν λογικό να έχουν στο μυαλό τους το πώς θα φτάσουν με το σκορ στο 1-0 στο φινάλε του ματς. Σίγουρα, όλοι περίμεναν ο Δικέφαλος να μην κινδυνέψει σε δύο-τρεις φάσεις προς το φινάλε, αλλά με δεδομένη την ιδιαιτερότητα του ματς, και το γεγονός ότι ο Κάνιας ζήτησε ο ίδιος αλλαγή γιατί δεν μπορούσε να προσφέρει άλλο, ακόμη και οι λίγες φάσεις του Αστέρα δικαιολογούνται.
Επειδή, όμως, καλά είναι να βγάζουμε και πιο βαθιά συμπεράσματα, ας επισημάνουμε τα εξής:
-Ο Πέλκας μάλλον είναι ο παίκτης που αντικαθίσταται πιο δύσκολα από κάθε άλλον σ' αυτόν τον ΠΑΟΚ. Η ενέργεια και κυρίως η ταχύτητα που δίνει στην ανάπτυξη από τον άξονα, είναι δύσκολα να βρεθούν στον ίδιο βαθμό από κάποιον άλλον. Μέχρι ενός σημείου μπορεί την ίδια δουλειά να κάνει ο Μπίσεσβαρ, αλλά χθες ο Σουριναμέζος ήταν εμφανώς ανέτοιμος από το μεγάλο διάστημα απουσίας του.
-Ο Μαουρίσιο έχει κάνει μέτρια ματς, λίγα είναι τα πολύ καλά παιχνίδια του, όμως διαθέτει ένα χαρακτηριστικό στον τρόπο που αγωνίζεται που δύσκολα το συναντάς σε άλλο παίκτη: Του αρέσει να παίζει κάθετα. Κι αυτό σε συνδυασμό με την ταχύτητα του Πέλκα ανεβάζει στροφές στην ανάπτυξη του άξονα που χθες ήταν βαρύς.
-Φέτος, υπάρχει μεγάλος συναγωνισμός για τις θέσεις των εξτρέμ στον ΠΑΟΚ. Θα με θυμηθείτε όμως, ότι τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής θα πάρουν εκείνοι που θα συνδυάσουν την παρουσία τους με υψηλή παραγωγικότητα σε γκολ από πλευράς ΠΑΟΚ. Τεχνική, έκρηξη είναι στοιχεία απαραίτητα, αλλά θα πρέπει να συνοδεύονται και από ουσία. Γι' αυτό και ακόμη, προσωπικά, δεν έχω πειστεί ότι ο Μπίσεσβαρ έχει γίνει δευτεροκλασάτη επιλογή σ' αυτόν τον ΠΑΟΚ. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που δύσκολα βγαίνει και ο Πρίγιοβιτς από την ενδεκάδα.
Το πέναλτι το πήρε ο κόσμος!
Εύσημα πρέπει να δοθούν και στον κόσμο του ΠΑΟΚ για τη συνολική παρουσία του στο ματς. Στήριξε, όσο περνούσε η ώρα ολοένα και πιο πιεστικά προς τον αντίπαλο, την ομάδα του για να πάρει το τρίποντο και αντιλήφθηκε πόσο ιδιαίτερο ήταν το ματς. Δεν υπήρχε γκρίνια, παρά μόνο διάθεση να βάλει κι αυτός το λιθαράκι του για να μπουν οι τρεις βαθμοί στο σακούλι.
Και ήταν αυτός που επηρέασε τον Κουτσιαύτη να δώσει το πέναλτι. Όταν ο διαιτητής έχει αρνηθεί αποβολή στον Κώτσιρα (δεύτερη κίτρινη) για κράτημα του Ουάρντα, όταν κλείνει τα μάτια σε πέναλτι πάνω στον Αιγύπτιο σε αντικανονική κίνηση του Ιγκλέσιας στο φινάλε του πρώτου μέρους, φεύγει με αποδοκιμασίες στα αποδυτήρια και, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, δέχεται πάλι γκρίνια σε μία φάση που ο Κάνιας βρίσκεται στο έδαφος είναι λογικό να πάρει αυτή την απόφαση. Είδε το χέρι του Παπαδόπουλου πάνω στο πόδι του Πρίγιοβιτς και χωρίς δεύτερη σκέψη έδειξε τη βούλα. Η φάση είναι ακριβώς όπως την περιέγραψε ο Λουτσέσκου, δηλαδή στην κρίση του διαιτητή.
Είναι πέναλτι έδρας και όχι παρασκηνίου όπως θέλησαν κάποιοι να παρουσιάσουν. Κυρίως εκείνοι που δεν είδαν και τη δεύτερη αποβολή στο πάτημα του Ιγκλέσιας πάνω στον Ουάρντα.
Δέχομαι τη γνώμη του Σάββα Παντελίδη, αλλά θέλω να την ακούω σε παρόμοιες φάσεις μετά από ΚΑΘΕ ματς. Θεωρώ ότι θα πράξει ανάλογα αν συμβεί κάτι παρόμοιο και θα αλλάξει την έξωθεν εικόνα της ομάδας της Πελοποννήσου που έχει μείνει στην ιστορία για τη σιωπή της όταν της εκλάπη ένα Κύπελο από τον Ολυμπιακό με ένα απίστευτο χέρι-πέναλτι πάνω στη γραμμή...
