Κυριακή, δηλαδή σε τρεις μέρες από σήμερα, μας έρχεται φουριόζος ο Σεπτέμβρης και κατά πως φαίνεται μοίρα και χούι του Ηρακλή, συγκεκριμένα των υπευθύνων του , είναι να κλείνει τα πιο σημαντικά του ραντεβού στις αρχές ή τα μέσα του μήνα αυτού, με του που αρχίζουν δηλαδή να μοσχοβολούν τα λούλουδα του φθινοπώρου , να χλομιάζουν τα φύλλα στα δένδρα και τη μελαγχολία να παρασύρει το είναι σου ενόψει του χειμώνα.
Προφανώς λοιπόν και δια τούτο οι Ηρακλειδείς πάντα τέτοιο καιρό, εδώ και κάτι χρόνια λες και τραγουδάνε το γνωστό εκείνο «Απ’ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω; Την Κική την αγαπώ, μα μου αρέσει και η Κοκό». Βέβαια ακόμη δεν μάθαμε για φέτος, αν και κοντεύει μήνας και βάλε, ποια Κική αγαπάνε και ποια Κοκό τους καλοφέρνει. Και μη με ρωτάτε ποια και πότε θα τη διαλέξουν. Μήτε οι ίδιοι γνωρίζουν αν και αποφάσισαν πως τελικά και οι δυο από προικιά νισάφι πια, αφού δεν δίνουν παρά μόνο ζητάνε. Αξίζει όμως τον κόπο, γυρνώντας πίσω ένα χρόνο, να θυμηθούμε πως το «ερωτικό» γαϊτανάκι με την Κική και την Κοκό κατέληξε στη δεύτερη και μας πρόκυψε ο Τομ. Εν αρχή λοιπόν ήταν ένας συμπαθητικός άγνωστος Αιγύπτιος ο Καρίμ Σορούρ, τον οποίο σφόδρα αγάπησαν πολλοί, αν και αυτός τους παίδευε αρκετά (και να τα ακούει φυσικά) μέχρι να αποφασίσει.
Τελικά στράφηκαν στους Τομ Παπαδόπουλο και Παύλο Μυροφορίδη γνωστούς από τη θητεία τους στον Αρη και το Love story τους με την Καλαμαριά και με πλειάδα σχολιαστών των ικανοτήτων και του πλούτου του ολημερίς να τον δοξολογούν και να τον σπρώχνουν. Ο Σορούρ δεν πήρε τη αδειοδότηση και στις 14/9 του 18 δηλώνει. «Ήταν και για μένα μία μεγάλη έκπληξη. Έχω την εντύπωση πως πληρούσαμε όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνταν. Σέβομαι απόλυτα την ΕΕΑ και πλέον θα κάνουμε τις απαραίτητες κινήσεις για να εξασφαλίσουμε τα έγγραφα που έλειπαν, ώστε να ολοκληρωθεί ο φάκελος». Ομως τα παλικάρια της τότε επιτροπής που ήδη κόρταραν με τον Τομ και τον Μυροφορίδη είχαν καταφέρει τελικά ο μεγαλομέτοχος πλέον Αμερικάνος να αδειοδοτηθεί κανονικότατα, αν και άνθρωπος της ΕΠΟ τους είχε προειδοποιήσει «πως ναι μεν, αλλά θα φάνε κυνήγι γερό εξαιτίας των χρεών». Μες τη καλή χαρά τους που είχαν βρει επιτέλους κάποιον να του φορτώσουν το «μεγαλείο» του Ηρακλή, ούτε που έδωσαν σημασία.
Εβγαλαν και τη σχετική ανακοίνωση η οποία κατέληγε δοξαστικά ως εξής: «Τα μέλη της διοικούσας επιτροπής καθώς και όλοι οι άνθρωποι του ποδοσφαιρικού τμήματος θα είμαστε δίπλα στον νέο μεγαλομέτοχο της ομάδας για ότι χρειαστεί. Για έναν Ηρακλή αυτόνομο και δυνατό, όπως η ιστορία του προστάζει. Όπως τον ονειρεύονται όλοι όσοι έχουν τον Ημίθεο χαραγμένο στην καρδιά τους». Γνωρίζουμε την κατάληξη οπότε δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Ετσι αν και μερικοί χαρακτηρίζουν τη σημερινή αργόσυρτη πορεία προς την οριστική απόφαση-λύση ως θρίλερ, εγώ πιστεύω πως οι αποφάσεις ήδη πάρθηκαν. Οπότε και μοιραία ες αύριον τα σπουδαία έστω αν το αύριον σημαίνει τέλος της βδομάδας.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (28/8)
