Δύο πιτσιρικάδες, ο Ζαμπά και ο Άκπομ “τελείωσαν” το ντέρμπι, έχοντας τρομερή υποστήριξη από τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Δύο αυθεντικά ταλέντα που έγιναν κάτοικοι Τούμπας το περασμένο καλοκαίρι και μετά από μισή σεζόν έχουν γίνει πρωταγωνιστές στην επίθεση του ΠΑΟΚ. Ο Βραζιλιάνος μοιράζει ασίστ και ενίοτε σκοράρει, με τον Αγγλο συμβαίνει το αντίστροφο. Το ορμητικό παιχνίδι τους θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο έγινε η εισβολή του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας σε εκείνο το αλησμόνητο ντέρμπι με την ΑΕΚ, πέρυσι στις 11 Μαρτίου.
Θα αναρωτηθεί όποιος διαβάζει το κείμενο, γιατί άραγε έχω επιλέξει να συσχετίσω το δίδυμο Ακπομ-Ζαμπά με το όπλο που κουβαλούσε στη θήκη του ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Για όσους έχουν προβληματιστεί από εκείνο το βράδυ για το πώς ακριβώς αντιμετωπιζόταν ο ΠΑΟΚ και ο μεγαλομέτοχος του μετά από εκείνη την εν βρασμώ ενέργεια (για την οποία είχε ζητήσει συγνώμη άμεσα, να μην το ξεχνάμε), το “πάντρεμα” είναι προφανές.
Οι εκτός ΠΑΟΚ παρατηρητές επέμεναν να εστιάζουν μόνο στο πιστόλι και στον αρνητικό αντίκτυπο που είχε δημιουργήσει διεθνώς. Μέχρι και ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης είχε ζητήσει τη διακοπή του πρωταθλήματος, με μόνη αιτία το όπλο και όχι τα διαχρονικά δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν τους θορύβησε ούτε η εμφατική εμφάνιση του ΠΑΟΚ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ούτε η επίμονη επένδυση του Ιβάν Σαββίδη στον Δικέφαλο που συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση. Ή μάλλον το αντίθετο. Η ένταση, που σε αυτή την περίπτωση μεταφραζόταν σε χρήματα, αυξανόταν. Ο Ζαμπά αποτέλεσε την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ΠΑΟΚ μέχρι το καλοκαίρι και πριν λίγες μέρες παρέδωσε τον τίτλο αυτό στον Ίνγκασον.
Ο Ζαμπά, μαζί με τον Ακπομ ήταν δύο μεταγραφές του καλοκαιριού που μας πέρασε και ήταν εκείνοι που “εκτέλεσαν” τον Ολυμπιακό. Εστειλαν το ξεκάθαρο μήνυμα, προσωπικά εκτιμώ το μεγαλύτερο μήνυμα που βγαίνει από το χθεσινό ντέρμπι, ότι το όπλο που θα έπρεπε να φοβούνται οι αντίπαλοι του Σαββίδη δεν ήταν αυτό στην θήκη του παντελονιού του, αλλά η ομάδα που έχει στήσει και κατεβαίνει στο γήπεδο να τους αντιμετωπίσει Κυριακή-Τετάρτη.
Είναι πρώτος γιατί τα έχει όλα
Πλέον όλη η Ελλάδα γνωρίζει τι σημαίνει καλύτερη ομάδα. Το ένιωσαν στο πετσί τους και οι παίκτες του Ολυμπιακού και ο Μαρτίνς που είχαν παρασυρθεί από την κακή βραδιά του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη (δεν μέτρησαν όμως ότι και εκείνος ο κακός ΠΑΟΚ τους είχε νικήσει), καθώς και από το ελκυστικό passing game που κάνουν στα παιχνίδια τους φέτος και νόμιζαν ότι αυτό αρκεί για να γίνουν πρωταθλητές.
Χθες διαπίστωσαν ότι ο ΠΑΟΚ ξέρει να αμύνεται καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα στην Ελλάδα. Τόσο στην πίσω ζώνη του που η τετράδα μπροστά από τον Πασχαλάκη είναι ακατανίκητη (η πλέον πειστική είναι η φάση που ο Βαρέλα με ένα τζαρτζάρισμα... καθαρίζει τη μονομαχία με τον Φορτούνη), όσο και πιο ψηλά και απόδειξη είναι τα 31-20 κλεψίματα στο χθεσινό ματς.
Δεν μέτρησαν, ακόμη, ότι ποδόσφαιρο σημαίνει γκολ και ότι ο ΠΑΟΚ δεν ήταν μόνο ο Πρίγιοβιτς σ' αυτό τον τομέα. Προφανώς όσο υπήρχε ο Σέρβος δεν υπήρχε ανάγκη να σκοράρουν όλοι οι άλλοι. Τώρα που αποχώρησε, ο Βιεϊρίνια άλλαξε... mode, ο Μάτος άρχισε και πάλι να αποδεικνύει ότι δεξιός μπακ δεν σημαίνει απλά κόβω και σεντράρω, ο Μπίσεσβαρ δεν δημιουργεί μόνο, ενώ άρχισε να λάμπει και το αστέρι του Ακπομ.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η ζυγαριά της προσωπικότητας, αν βάλεις από τη μία μεριά τους παίκτες του ΠΑΟΚ και από την άλλη αυτούς του Ολυμπιακού, γέρνει ξεκάθαρα στο “ασπρόμαυρο”.
Ούτε ο Μαρινάκης θα βρει αντίπαλο δέος του Βιεϊρίνια
Για να τα λέμε όλα, πέρα από νίκες με ξεκάθαρη υπογραφή κάποιου απίθανου Ελληνα διαιτητή (παρεμπιπτόντως ας διδαχθούν οι νέοι ρέφερι στη χώρα μας πώς διαχειριζόταν και τελείωνε τις φάσεις ο Μανθάνο, μη αφήνοντας περιθώρια για διαμαρτυρίες σε κανέναν παίκτη και μετά ας συγκρίνουν με την δική τους αχαρακτήριστη στάση), υπήρχαν φορές που ο Ολυμπιακός κατέθετε και ποιότητα στα ματς με τον ΠΑΟΚ. Το έκαναν όμως παίκτες τύπου Ριβάλντο, Τζιοβάνι και Τζόρτζεβιτς. Βάλτε, λοιπόν, από τη μία πλευρά τον Βιεϊρίνια, τον Μάτος, τον Βαρέλα, τον Μπίσεσβαρ και τον Μαουρίσιο και πείτε μου ποιους θα επιλέγατε από την άλλη πλευρά. Πιστεύω πως ούτε ο Μαρινάκης δεν έχει απάντηση.
Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι τόσο μεγάλη-για τα ελληνικά δεδομένα ομάδα-που μπορεί να παίξει κυριαρχικά, να πάρει τον δεύτερο ρόλο σε ένα ματς, να αμυνθεί και μόνο να ψάξει την κόντρα αν χρειαστεί. Ξέρει όμως ότι αυτό που θα έχει επιλέξει θα είναι ο σίγουρος τρόπος για να νικήσει. Αυτό είναι προσωπικότητα και μέταλλο πρωταθλητή και πρέπει να είναι πολύ περήφανος ο Σαββίδης για το οικοδόμημά του.
Γνωρίζει και ο ίδιος πλέον ότι αυτός ο ΠΑΟΚ είναι το αληθινό του όπλο και σκοτώνει τους αντιπάλους του που νόμιζαν ότι με ένα ξεχασμένο πιστόλι θα ξεμπέρδευαν από έναν επίμονο Πόντιο και ένα ταχυδακτυλουργό Ρουμάνο.
Για τον Λουτσέσκου, η χθεσινή νίκη είναι ίσως η μεγαλύτερη στην παρουσία του στον ΠΑΟΚ, γιατί ένα πλάνο που το είχε σχεδιάσει εδώ και πολλές μέρες, πριν καν αγωνιστεί η ομάδα του με τον Πανιώνιο, απέδωσε σχεδόν στο τέλειο. Ας σκεφτούμε μόνο ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε υποστεί διασυρμό επιπέδου Σερρών αν στο πρώτο μέρος ήταν λίγο πιο εύστοχοι οι παίκτες του Δικεφάλου....
Κάπου στο κείμενο ανέφερα και το όνομα του Ίνγκασον. Δεν το έκανα τυχαία. Ο Ισλανδός είναι βγαλμένος από τα επεισόδια προσεχώς, όταν ο ΠΑΟΚ θα ψάξει την πραγματική υπέρβαση, την είσοδο στους ομίλους του Champions League. Ο Σαββίδης την κυνηγά και αυτή επίμονα και απ' ότι φαίνεται δεν θα αργήσει να την κάνει πράξη.
Υ. Γ. Ρώτησα έναν Γερμανό δημοσιογράφο και δύο Γάλλους που βρέθηκαν στην Τούμπα, τι τους έκανε εντύπωση από το ντέρμπι. Η απάντηση ήταν μία και μόνη: Η ατμόσφαιρα. Ήταν και το μόνο που ζήτησε ένας ακόμη ξένος δημοσιογράφος από τον προπονητή του ΠΑΟΚ να σχολιάσει. Είναι ώρα, λοιπόν, αυτό τον κόσμο να τον γνωρίσουν και στα μεγάλα σαλόνια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Το αξίζει.
