Είχε μεγάλη αξία ο τρόπος που θα ξεκινούσε την προσπάθεια της για πρόκριση στην τελική φάση του Euro ‘20 η Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου, η οποία τα τελευταία χρόνια περιβάλλεται και πάλι από κλίμα ανυποληψίας. Τυχαίο; Μάλλον όχι, καθώς στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έγιναν πάρα πολλά ώστε να χάσει το βηματισμό που είχε από την εποχή του Ρεχάγκελ μέχρι κι αυτή του Σάντος. Από τότε πέρασαν δύο μεγάλες διοργανώσεις, με την Εθνική απούσα. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα διασύρθηκε από ομάδες που ήταν στα χαμηλά του ranking της FIFA.
Μ’ αυτά τα δεδομένα η εκτός έδρας νίκη στο Λιχτενστάιν έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Οχι γιατί καταφέραμε να κερδίσουμε μία ομάδα η οποία βρίσκεται στην 181η θέση του ranking της FIFA, αλλά για όλα εκείνα που έδειξε η Εθνική στο Βαντούζ και γι’ αυτά που κέρδισε σε επίπεδο ψυχολογίας.
Η νέα προσπάθεια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, για να λέμε όλη την αλήθεια, ξεκίνησε με τους διεθνείς να κινούνται σ’ κλίμα ανασφάλειας και αμφισβήτησης. Κατάλοιπο των όσων δεν έκανε η Εθνική τα τελευταία χρόνια. Να λοιπόν το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να διαχειριστούν οι διεθνείς κόντρα στο Λιχτενστάϊν. Και σε τέτοιες πρεμιέρες δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να αντιμετωπίζεις μία θεωρητικά εύκολη ομάδα. Οπότε αυτό ήταν το καλό για την Εθνική ομάδα η οποία εύρισκε τους αντιπάλους στις περισσότερες φορές πίσω από την μπάλα, αλλά είχε την ποιότητα και τις… οδηγίες για να κυνηγήσει το γκολ μ’ όλους τους τρόπους και όχι με τον μονότονο και συνήθη όταν ο αντίπαλος αμύνεται, δηλαδή τις παραδοσιακές σέντρες. Απόδειξη ότι είχε φαντασία στο παιχνίδι της όταν βρισκόταν στην επίθεση, τα δύο εξαιρετικά γκολ τα οποία ήρθαν με ανάπτυξη από τον άξονα. Οι διεθνείς έκαναν πολλά παραπάνω από το να έχουν την μπάλα στην κατοχή τους. Δημιούργησαν συνολικά 28 τελικές προσπάθειες, εκ των οποίων οι 12 στο πρώτο ημίχρονο.
Τα δύσκολα όμως για την ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη αρχίζουν σήμερα. Ο αγώνας με τη Βοσνία/Ερζεγοβίνη του Πιάνιτς και του Τζέκο σαφώς έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αλλά αυτό δεν πρέπει να τρομάζει κανέναν. Μια χαρά τα πήγε στο πρόσφατο παρελθόν και σε εποχές που η Εθνική ψαχνόταν αγωνιστικά, με τον ίδιο αντίπαλο. Αρα ποιο είναι το ζητούμενο; Το κλίμα που υπάρχει στην Εθνική. Με δεδομένο ότι το ταλέντο υπάρχει σ’ αυτή την ομάδα, αν παντρευτεί και με τη δίψα για διάκριση τότε η Εθνική μπορεί να γυρίσει και πάλι στον δρόμο των επιτυχιών. Γιατί ταλέντο υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η Εθνική δεν ήταν προτεραιότητα για τους διεθνείς.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (26/3)