Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω στο σημερινό μου σχόλιο με δύο «παρεκκλίσεις». Με δύο αναφορές που δεν αφορούν τη μεγαλειώδη πρόκριση του ΠΑΟΚ.
Η πρώτη έχει σχέση με την επίσημη ανακοίνωση (την προ πολλού αναμενόμενη) ότι... «το ΣτΕ άναψε το πράσινο φως για να ξεκινήσουν τα έργα εκσυγχρονισμού του γηπεδού του ΠΑΟΚ (βλέπε νέα Τούμπα)». Και η δεύτερη «παρέκκλιση» αφορά την υπενθύμιση της συμπλήρωσης πέντε χρόνων από τον τραγικό θάνατο – πρώτο θύμα οπαδικής βίας στην πόλη μας – του Κύπριου Νάσου Κωνσταντίνου, δηλωμένου φίλου του ΠΑΟΚ.
Το κειμενάκι που αλίευσα διαβάζοντας προχθες ένα αθλητικό ένθετο πολιτικής εφημερίδας έγραφε: «Πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν από τον θάνατο του Νάσου Κωνσταντίνου και ο ΠΑΟΚ δεν ξέχασε τον άτυχο οπαδό του, που σκοτώθηκε σε ηλικία 24 ετών. «Νάσο ζεις!». Ηταν το λακωνικό μήνυμα της ΠΑΕ για το νεαρό Κύπριο, ο οποίος έχασε τη ζωή του επιστρέφοντας μετά τον αγώνα κυπέλλου ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκού από την Τούμπα, όταν τον παρέσυρε διερχόμενο αυτοκίνητο στην οδό Αγίου Δημητρίου, την ώρα που επιχειρούσε να την διασχίσει κάθετα, σε μια προσπάθεια του να διαφύγει από επίθεση ομάδας κουκουλοφόρων (σ.σ το κείμενο αναφέρεται στην οπαδική προέλευση των τελευταίων, κάτι που το αποσιωπούμε συνειδητά, αποφεύγοντας να ακολουθήσουμε την τακτική συγκεκριμένων, οι οποίοι δεν χάνουν τέτοιες ευκαιρίες ακόμη και για τα πιο ασήμαντα).
Το μικρό σχόλιο κλείνει ως εξής: «Δυστυχώς εκείνο το θλιβερό περιστατικό ουδόλως συνέτισε όπως αποδείχθηκε τους φανατικούς της Θεσσαλονίκης. Θαρρείς και σε άλλα μέρη της Επικράτειας δεν συμβαίνουν παρόμοια περιστατικά. Αρκεί να σας θυμίσουμε ότι ακόμη και την ημέρα της δολοφονίας αλλά και της ταφής του άτυχου Άλκη, είχαμε μπαράζ κρουσμάτων οπαδικής βίας στο Αττικό και όχι μόνο λεκανοπέδιο». Την αναδημοσίευση του μικρού κειμένου την αποτολμώ για δύο μόνο πράγματα. Ένα για να τονίσω την σύμφωνη γνώμη μου στον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκε η ΠΑΕ του ΠΑΟΚ. Κι αυτός ο τρόπος ήταν σοβαρός, υπεύθυνος και δεν άφηνε περιθώρια της παραμικρής ερμηνείας αλλά και υποψίας εργαλειοποίησης του θανάτου του Νάσου. Και ο δεύτερος, ότι κάποια στιγμή και μερικοί από τον χώρο τον δικό μας επιβάλλεται να ακολουθήσουν τον δρόμο που δεν οδηγεί σε επικίνδυνη όξυνση συναισθημάτων και πυρράκτωση μιας οπαδικής αντιπαλότητας, που οδηγεί σε τραγικές απώλειες.
Ας πάμε όμως και σε όσα αφορούν την θυελλώδη και καταιγιστική πρόκριση του Δικεφάλου. Θυελλώδη γιατί σάρωσε ό,τι βρήκε μπροστά της και καταιγιστική γιατί υπήρξαν εξελίξεις οι οποίες οδήγησαν σε εντυπωσιακές ανατροπές στο ερυθρόλευκο χαλιφάτο. Η υφέρπουσα συζήτηση προς το πρόσωπο του χαλίφη, μεταλλάχθηκε σε μία ολομέτωπη αμφισβήτηση και επίθεση, με τις χιλιάδες των οπαδών του πρωτοπόρου (σοβαρών και ασόβαρων) να επιτίθεται δριμύτατα στον επικεφαλής του συστήματος, που έχει τσιμεντάρει ο πανίσχυρος μιντιάρχης.
Η ίδια η πρόκριση είχε και άλλες παρενέργειες, με πρώτη από όλες ότι ξεσκέπασε για μια ακόμη φορά το επίπεδο της ελεγχόμενης και μολυσμένης Αθηνοκεντρικής δημοσιογραφίας, της οποίας οι ασπόνδυλοι εκπρόσωποι της, αυτογελοιοποιήθηκαν, επιχειρώντας να «εξαφανίσουν» την αγωνιστική ταπείνωση της ομάδας του χαλίφη. Γέλασαν οι πανέλληνες διαπιστώνοντας τις κωμικοτραγικές μεθοδεύσεις της ερυθρόλευκης προπαγάνδας και κούνησαν σκεπτικά το κεφάλι τους, διαπιστώνοντας την ισχύ και επιβολή που έχει το αφεντικό πάνω στα 3/4 των ΜΜΕ της χώρας, των οποίων οι εκπρόσωποι χωρίς ίχνος δισταγμού, αυτογελοιοποιούνται, προκειμένου να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη, παρουσιάζοντας το άσπρο – μαύρο. Οι αθεόφοβοι επιχείρησαν να εξισορροπήσουν επικοινωνιακά το ποδοσφαιρικό τους «ολοκαύτωμα» με μια μπασκετική νίκη επί μιας ομάδας από την οποία είχαν πριν από λίγο χάσει με διαφορά πάνω από 20 πόντους, σε μια σειρά που ακόμη δεν έχει κλείσει, ποιος θα πάρει το πάνω χέρι.
Έχουμε λοιπόν τον ΠΑΟΚ καβάλα στο άλογο να συνεχίζει περήφανα την πορεία του, προκαλώντας σεβασμό και θαυμασμό και εκείνους αγκαλιά με τις Μανιάτισσες μοιρολογίστρες και αγκαζέ με τα δημοσιογραφικά μπάζα του λεκανοπεδίου, να κλαίνε την μοίρα τους, προκαλώντας οίκτο. Τους είχαμε προειδοποιήσει για τον πόνο και την πίκρα που θα έφερνε αυτό το παιχνίδι. Δεν μας άκουσαν και βρέθηκαν ψυχολογικά απροετοίμαστοι. Καλά να πάθουν.
ΥΓ1: Ο αναγνώστης μας Παύλος Δερμιτζόγλου επισημαίνει: «Πολύ σημαντική παρατήρηση για το παιχνίδι που δεν την είδα να σημειώνεται. Ήταν η μεγάλη αλλαγή στο ρυθμό της ομάδας που έγινε με την είσοδο του Σοάρες. Μου άρεσε πολύ».
ΥΓ2: Ο Νίκος Παναγιωτίδης με τη σειρά του τονίζει: «Δεν είναι μόνο ο Θαναηλάκης και ο Παλομπαρίνι, έχουμε κι εδώ τους κρυφούς δικούς μας αντιΠΑΟΚτσήδες. Δύσκολο να το παραδεχθούν ότι τους έχουμε καταλάβει. Μερικοί μάλιστα δεν μπορούν να κρυφτούν. Εύκολα, πολύ εύκολα τους προδίδει το μικρόφωνο αλλά και η πένα τους. Με το Μονακό - Ολυμπιακός ξεκίνησαν, αλλά και παρηγορήθηκαν».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
